θεομητορικές γιορτές

Χριστιανικές γιορτές που είναι αφιερωμένες στη Θεοτόκο Μαρία (Θεομήτορα). Καθιερώθηκαν από την Δ’ Οικουμενική Σύνοδο (431), η οποία καταδίκασε την αίρεση του Νεστορίου, τονίζοντας τη σπουδαιότητα που έχει για τους χριστιανούς το πρόσωπο της Θεοτόκου. Από τις γιορτές αυτές, άλλες αναφέρονται σε γεγονότα της ζωής της γνωστά από την Καινή Διαθήκη και άλλες αναφέρονται σε θαύματα, εικόνες και άμφια της Θεοτόκου. Οι πρώτες ονομάζονται μεγάλες και γιορτάζονται κυρίως από την Ανατ. και τη Δυτ. Εκκλησία. Αυτές είναι το Γενέσιο της Θεοτόκου στις 8 Σεπτεμβρίου, τα Εισόδια της Θεοτόκου στις 21 Νοεμβρίου, ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου στις 25 Μαρτίου και η Κοίμηση της Θεοτόκου στις 15 Αυγούστου. Οι άλλες ονομάζονται μικρές και είναι η Σύναξη της Θεοτόκου στις 26 Δεκεμβρίου, η κατάθεση της τιμίας εσθήτος της Θεοτόκου στις 2 Ιουλίου, η κατάθεση της τιμίας ζώνης στις 31 Αυγούστου, η γιορτή της Ζωοδόχου Πηγής την Παρασκευή της Διακαινησίμου και η Υπαπαντή στις 2 Φεβρουαρίου, η οποία από άλλους θεωρείται θεομητορική και από άλλους δεσποτική γιορτή. Οι θ.γ. είναι ριζωμένες στη βαθιά αφοσίωση και στα αισθήματα λατρείας που τρέφουν οι πιστοί της Ανατ. και Δυτ. Εκκλησίας για το πρόσωπο της Θεοτόκου. Στην Καθολική Εκκλησία η τιμή που αποδίδεται στη Θεοτόκο φτάνει πολλές φορές στα όρια της απόλυτης λατρείας, η οποία αποδίδεται μόνο στον Θεό. Η Προτεσταντική Εκκλησία έχει καταργήσει όλες τις θεομητορικές γιορτές. Η περιφορά της εικόνας της Παναγίας στην Τήνο, στις 15 Αυγούστου, συγκεντρώνει κάθε χρόνο χιλιάδες πιστούς (φωτ. ΑΠΕ). Στιγμιότυπο από τον εορτασμό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στην Ιερά Μονή της Παναγίας της Σουμελά, στο όρος Βέρμιο (φωτ. ΑΠΕ).